ψευδογλωττώ

-έω Α

ψευδολογώ, λέω ψέματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο)-* + -γλωττῶ (< -γλωττος < γλῶττα, αττ. τ. τής λ. γλώσσα), πρβλ. χαριτο-γλωττῶ].